‘Dit is dé kans voor Palestijnen’
Het Amerikaanse vredesplan is hét moment voor de Palestijnen om te zeggen: als we Israël niet kunnen verslaan dan kunnen beter samenwerken.
Wat steeds in de weg stond en ook nu nog staat? Heel simpel: haat, nijd, jaloezie, gekwetste Arabisch/islamitisch eer. De oplossing is evenwel simpeler dan het lijkt. De waarheid leren kennen, de realiteit onderkennen, aanvaarden, onderschrijven en dat als kompas durven te hanteren. Anders blijf je vechten en telkenmale verliezen. Uiteraard. Israël wordt almaar sterker en ontwikkelt zich, hoe klein ook, tot een van de grootste machten in de wereld.
Dit is eigenlijk wat het initiatief van Trump doet. Het is een nuchter, zakelijk plan dat uitgaat van de realiteit en de onomkeerbare gegevens.
Het marginaal blijven stoken en aanvallen vanuit Gaza met ballonnen, raketten en stenen gooien of weer de zoveelste oorlog beginnen en verliezen, heeft geen zin.
Zachte aanpak van Europa werkt niet.
De tijd en de geopolitieke ontwikkelingen zijn ook niet gunstig voor de Palestijnen. Opstanden in diverse Arabische landen, onderlinge verdeeldheid tussen diverse groeperingen Palestijnen, Arabische leiders die voorzichtig toenadering tot Israël zoeken. Wachten op een Amerikaans president die nog meer sympathie voor de Palestijnen zal tonen dan Barack Obama is ook al niet realistisch.
Dé tijd voor Palestijnen om het adagium ‘if you can’t beat them join them’ wijselijk toe te passen.
Een andere ‘sta in de weg’ voor de Palestijnen is de zogenoemde ‘steun’ van de Europeanen. Met name vanuit het linkse politieke spectrum. Alle goede bedoelingen ten spijt schaden de zachte heelmeesters met de ‘progressieve aanpak’, de belangen van degenen voor wie zij beweren op te komen -de Palestijnen.
De zachte, slappe, ‘lieve’ westerse aanpak werkt niet voor andere culturen. Het geeft weliswaar op korte termijn een goed gevoel en daarom raken zowel helper als hulpbehoevende verslaafd aan de ‘hulp’. De zachte aanpak stimuleert betrokkenen niet om aan de nodige ontwikkeling en progressie te werken.
Sterker nog, diegenen die de gewaagde stap nemen om uit de vicieuze cirkel te stappen, worden niet gesteund. Nu ophouden met alsmaar Palestijnen ‘dood te knuffelen’, te sterken in hun weerstand, woede en haat. Ophouden met bloedvergieten over en weer. Amerika is bereid te helpen, ook financieel (50 miljard dollar), Israël, ja ook Netanyahu, is bereid mee te werken aan de tweestatenoplossing. Europa, help de Palestijnen en moedig ze aan met de oproep: ‘Grijp je kans’! <
Sonja Zimmermann: Geen Deal maar diefstal van de eeuw
President Trump gaf vorig jaar met een royaal gebaar toestemming aan Israël om bezet Palestijns gebied te annexeren en met de Palestijnen te doen wat het wil. In het belang van zogenaamde vrede. Opnieuw wordt met het nieuwe vredesplan over de hoofden van de Palestijnen heen geregeerd, en wordt hun het zoveelste dictaat opgelegd.
Is dit een Amerikaans plan? Het leest eerder als een routekaart van de Israëlische regering, waarin het territorium dat de Palestijnen mogen bewonen, wordt afgebakend, de faciliteiten die ze wel of niet mogen hebben, worden bepaald, evenals hoe ze in hun territorium te leven hebben, en wat anderen moeten doen om dit mogelijk te maken. De deal bevat geen enkele verwijzing naar internationaal recht, laat staan het recht van de Palestijnen op zelfbeschikking. Het is een koloniaal plan, dat niet past in deze tijd.
In de deal wordt het leed van de Palestijnen betreurd, maar de oorzaken daarvan worden geheel bij de Palestijnse leiders neergelegd. Als de Palestijnen de deal accepteren, wacht hun volgens de bedenkers ervan een rooskleurige toekomst, met goede banen en voorzieningen. Op voorwaarde dat ze hun bestuurlijke huishouding op orde hebben en al hun strafrechtelijke claims opgeven.
En wat als de Palestijnen zich hierin niet gaan schikken? Palestijnse leiders hebben al ‘ duizend keer’ nee tegen het voorstel gezegd. De Deal is geen plan voor vrede maar voor onderwerping. De Palestijnen, die al bijna een eeuw lang strijden voor hun rechten, vrijheid en waardigheid, zullen waarschijnlijk niet opgeven. De solidariteitsbeweging zal hen niet laten vallen en blijven oproepen tot boycots.
De deal is een regelrechte bedreiging voor de internationale rechtsorde en moet als onrechtmatig worden verworpen. Als het de wereld ernst is dat Palestijnen recht hebben op zelfbeschikking, vaardig dan sancties uit, gericht tegen Israëls illegale nederzettingen en annexatie. Laat de EU eindelijk het Associatieakkoord met Israel opschorten, en een verbod uitroepen op de import van nederzettingenproducten.
Ruim de helft van de bevolking tussen de Middellandse Zee en de Jordaan bestaat uit Palestijnen. Israël kan een apartheidsstaat overeind houden en de Palestijnse bevolking opsluiten, maar zal hiermee geen vrede krijgen. Laat de internationale gemeenschap zich inzetten voor beëindiging van de apartheid. De geschiedenis van Zuid-Afrika heeft laten zien dat het kàn.
