Politie

Toen ik vanmorgen anderhalf uur stond te wachten op het politiebureau, een rokerig donker hok, van alle comfort ontdaan en ingericht met gedeukte ijzeren archiefkasten en lelijke oude bureaus, kon ik me levendig indenken hoe het moest zijn om daar dag aan dag te zitten. Sombere collegas, ongeduldige mensen, wachtend tot je een of ander onbetekenend formulier voor ze invult, eindeloze stempeltjes, en alles wat je kunt zien door de waas van sigarettenrook is donkerblauw, donkergrijs of zwart.

Geen wonder dat ze daar zo graag even aan ontsnappen door met hun armen te zwaaien op een druk kruispunt op een soort podiumpje onder een parasol, of door een dutje te doen in de politieauto langs de kant van de weg. Om de beklemmende sfeer op het b..