Ingezonden brief: Uitwendige kerkelijke eenheid, voor mij is het niet nodig

In een tijd waarin iedereen het heeft over de eenwording van kerken, moet ik belijden dat ik met de kerkelijke verdeeldheid nooit moeite heb gehad. In de meer dan veertig jaar waarin ik (vanaf 1957) als predikant werkzaam ben geweest, heb ik van harte samengewerkt met collega’s en leden van andere kerken, zonder ooit het verlangen gevoeld te hebben alles en allen in één kerk onder te brengen. Wat is eigenlijk precies de achtergrond van dat verlangen naar uitwendige eenheid? Is die dan altijd zo positief? Neem hervormd en gereformeerd. Tientallen jaren hebben die een massa tijd, energie en geld gestoken in het proces van eenwording, met de PKN als resultaat. Hoeveel kerkelijke en geestelijke schade is er aan..