Luister naar

In het hoofd van Bashar al-Assad

Nieuws
Waarom is het Westen nu zo boos op de Syrische president Assad? Hij doet niks nieuws. Hij probeert net als eerdere dictators, zoals de Libische Gadhafi en de Iraakse Hoessein, voor stabiliteit te zorgen.
Hazem Darwiesh opgegroeid in Aleppo waar hij Arabische taal cultuur studeerde.Daarnaast was hij j.. schrijver
woensdag 18 april 2018 om 03:00
De viering van de Syrische Onafhankelijkheidsdag, afgelopen zaterdag, in de Syrische gemeenschap in de Verenigde Staten.
De viering van de Syrische Onafhankelijkheidsdag, afgelopen zaterdag, in de Syrische gemeenschap in de Verenigde Staten. ap / Matt Smith

Zaterdagochtend slaakte Assad een zucht van verlichting. De westerse aanval die zojuist had plaatsgevonden was beperkt, en het Westen had verklaard dat er geen verdere aanvallen zouden volgen. De donderdagavond ervoor lag dat nog anders. De Britse premier May benadrukte dat Assad echt moest worden afgestraft voor de inzet van chemische wapens op de rebellenenclave Douma.

Het had hem angst aangejaagd. Maar hij probeerde zich te beheersen en rustig te blijven. Trump leek terug te krabbelen. Eigenlijk begrijpt hij niet waarom de westerse wereld ditmaal zo boos is. Hij doet toch niets nieuws? Ook in het verleden bombardeerde hij zijn volk en gebruikte hij chemische wapens. Hij deed dat voor en na de komst van Trump. Sinds hij zijn revolutie begonnen was, had het Westen hem herhaaldelijk gewaarschuwd. Maar deze keer is het anders. Wat vreemd!

scenario

Toen hij vorige week besloot chemische wapens te gebruiken, had hij een ander scenario in zijn hoofd. Zijn kaarten lagen goed. Erdogan, die eerder zijn vijand was, is nu tevreden met de Turkse controle over Afrin, in het noorden van Syrië. Saoedi-Arabië stelde zijn vertrek niet langer als voorwaarde voor vredesonderhandelingen; in de overgangsperiode mag hij blijven. Leden van Europese parlementen kwamen bij hem op bezoek en Trump had aangekondigd het Amerikaanse leger uit Syrië terug te trekken. Terwijl hij Oost-Ghouta aanviel, waardoor een nieuwe vluchtelingenstroom op gang kwam, strafte niemand hem.

waarom zo boos?

Wat is het verschil deze keer? Waarom is de westerse wereld nu zo boos? Kwam het door de chemische wapens en de beelden van de slachtoffers? Hun aantallen namen allang toe.

Hij gebruikte ditmaal chemische wapens omdat hij de situatie moe is. Hij is de winnaar, en wil deze oorlog op het grondgebied van Syrië zo snel mogelijk beëindigen, in zijn voordeel. Hij wil starten met de werderopbouw van Syrië, terug naar hoe het zeven jaar geleden was, voor de oorlog. Hij wil niet dat deze situatie langer duurt. Hij is oorlogsmoe en wil deze periode afsluiten.

Al noemde de Amerikaanse president hem ‘het beest Assad’, toch geloofde hij niet dat de westerse wereld hem nu zou straffen. Want hun ingrijpen zou het Midden-Oosten pas echt destabiliseren. Donderdagmorgen had hij Velayati, de hoogste adviseur van de Iraanse president, nog in Damascus ontmoet. Die had hem dringend geadviseerd dit argument naar voren te brengen. Alleen hij en Iran zorgen voor stabiliteit in het Midden-Oosten. Dat ze dat soms doen met grensoverschrijdende milities of chemische wapens, ach, dat zijn bijzaken. Alleen de stabiliteit in de regio telt. Maar waarom is er nu ineens ophef over zijn prijzenswaardige streven?

stabiliteit

De Iraanse adviseur en de Russische president Putin weigerden hem duidelijkheid te verschaffen over zijn toekomst, en herhaalden alleen dat hij moet blijven benadrukken dat elke westerse inmenging de stabiliteit van de regio verder in gevaar brengt. Natuurlijk volgde hij dat advies op. Maar hij kan de herinnering aan het einde van de Libische dictator Mommar al-Gadhafi en de Iraakse heerser Saddam Hoessein niet van zich afschudden. Ook zij waarschuwden immers de wereld tegen verdere destabilisering in de regio.

Assad wacht op geruststellende berichten.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Afbeelding

Verzetsmensen leren je de les van morele waarden die het persoonlijk leven te boven gaan

De ouders van Joke Scheepstra zaten in de Tweede Wereldoorlog beiden in het verzet. Zij weet wat het belang is van de les van verzetsmensen en is ook daarom verontwaardigd dat de NTR tv-kijkers die kans ontneemt.

Afbeelding

'Stilstaan is ook vooruitgaan', is een mooie slogan voor de spirituele zorg

Zorgverleners geven aan dat ze vaak niet durven te vragen hoe het met een patiënt gaat, uit angst dat er dan een verhaal naar boven komt dat té zwaar om dragen is. Maar die onmacht is óók bevrijdend, stelt Lindsy Desmet.

Afbeelding

Verschillende overheden met gedeelde verantwoordelijkheid. Is dat eigenlijk wel handig?

Is besturen door zowel Rijk als provincie wel zo aantrekkelijk? Het klinkt als een mooi ideaal (alle overheden naast elkaar!), maar politiek kan het een mijnenveld opleveren, stelt Yourai Mol.

Afbeelding

Met een ruilverkaveling-nieuwe stijl kan onteigening van landbouwgrond worden voorkomen

Met een goede ruilverkaveling kun je onteigening van landbouwgrond voorkomen en ook natuurbelangen dienen, zag Jaap Bos in Zuid-Limburg. Hij ziet het als middel om uit de stikstofimpasse te komen.

Afbeelding

Welke lessen moet de politiek trekken uit de winst van de BoerBurgerBeweging?

De enorme winst van de BoerBurgerBeweging (BBB) is niemand ontgaan. De partij haalde in alle provincies de meeste stemmen en heeft inmiddels voorwaarden gesteld aan het stikstofbeleid, wil ze meewerken aan uitvoering ervan.

Afbeelding

Visie CU was niet het probleem. 'Stem van kiezer wordt meer en meer bepaald door gevoelens van onvrede'

Bij verkiezingen lijkt de visie van een partij verre van doorslaggevend, en daar schuilt de echte uitdaging voor de ChristenUnie, schrijft hoogleraar Jan Hoogland. Een vaste achterban lijkt steeds minder vanzelfsprekend.