Luister naar

Onderschat de ambitie van Ankie Broekers-Knol niet

Nieuws
Piet H. de Jong schrijft hier tweewekelijks een politie..
vrijdag 7 juni 2019 om 17:21

Natuurlijk was het de week van Wouter Koolmees, de minister die achter de schermen doorwerkte aan het pensioenakkoord. Met de totstandkoming van dat akkoord is hij de ongekroonde koning van de polder. Maar het was zeker ook de week van Ankie Broekers-Knol, de ongekroonde koningin van het Binnenhof. Dinsdag liet ze in de Eerste Kamer weer eens zien waar ze goed in is: kordaat een vergadering voorzitten. Die doortastendheid paart Broekers-Knol aan flair en humor. De Eerste Kamer gaat haar als voorzitter nog missen.

natuurlijk gezag

Premier Mark Rutte mocht haar namens de regering toespreken en stelde vast dat de rol van voorzitter haar als gegoten zat en hij sprak van ‘natuurlijk gezag’.

Broekers-Knol wilde nog wel even door als voorzitter, maar de partijleiding had haar te kennen gegeven dat het na achttien jaar senatorschap tijd is voor verjonging van de fractie. Met een kwinkslag ging Broekers-Knol er even op in. Ze citeerde het beroemde lied van Vera Lynn: ‘We’ll meet again’, er lachend aan toevoegend dat we elkaar treffen bij het ‘genootschap van oud-senatoren’.

Wat Rutte en zij toen al wel wisten, maar de rest van de aanwezigen niet, was dat Broekers-Knol helemaal niet verdwijnt van het Binnenhof. De 72-jarige wordt volgende week beëdigd als staatssecretaris voor Asielzaken. Deze post, die bekendstaat als het Haagse ‘hoofdpijndossier’, vanwege de vele lastige onderwerpen en de talrijke incidenten, is in Haagse kringen weinig populair.

Bij de laatste formatie waren, naar verluidt, weinig VVD’ers die het aandurfden hun vinger op te steken om op dit departement aan de slag te gaan. Wat voor de VVD een paradepaard moest worden, een bolwerk van veiligheid, werd tot een waar slagveld, waar VVD-toppers hun politieke loopbaan zagen sneuvelen. Ivo Opstelten, Fred Teeven, Ard van der Steur en nu dus ook Mark Harbers overleefden deze slangenkuil niet.

geen gespreid bedje

Het is dan ook geen gespreid bedje voor Broekers-Knol. De in Leiden geschoolde jurist zal er werk van moeten maken dat de politieke antenne bij de ambtelijke top eindelijk goed wordt afgesteld. De afgelopen jaren zijn er verbeter- en veranderprogramma’s opgesteld, maar met het inschatten van politieke gevoeligheden ging het onlangs, met het presenteren van misdaadcijfers aan de Tweede Kamer, weer helemaal mis. Harbers zag de bui hangen en stapte op. Vanaf dag één zal Broekers-Knol aan de ambtelijke top moeten laten zien dat zij weliswaar een passant is, maar wel de baas. Haar natuurlijk gezag kan haar daarbij goede diensten bewijzen.

theorietje

En dan is er nog een Binnenhof-theorietje dat te aardig is om niet even te vermelden. Stel nu dat de premier toch naar Brussel vertrekt omdat er een dringend beroep wordt gedaan op zijn leiderschap en ervaring in Brussel. Zou Ankie Broekers-Knol hem dan niet als premier kunnen opvolgen? Het is maar voor een poosje, op weg naar de volgende verkiezingen. Voor andere partijen in de coalitie zou dat wellicht te behappen zijn en de VVD hoeft niet te vrezen dat Broekers-Knol zich in de strijd werpt voor het lijsttrekkerschap van de liberalen.

Natuurlijk is dat allemaal vergezocht, maar onderschat de ambitie van deze grande dame niet. In een interview met Trouw, op 21 mei, verklaarde ze dat ze nog graag een grote klus wilde doen. ‘Minister-president, waarom niet? Ik heb nog energie genoeg’, zei ze. Alle reden de stappen van de nieuwe bewindsvrouw op Justitie met meer dan gewone belangstelling te volgen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.