Ik ben erachter gekomen dat het persoonlijke geloof het enige is dat telt
Anderhalf jaar geleden werd ik gevraagd om mijn levensverhaal (als ex-gokverslaafde) op de planken te brengen in het theater. Dit kostte me mijn baan als docent (op een reformatorische school), omdat zij deze stap als onbijbels zagen.
Inmiddels heeft de voorstelling één seizoen gedraaid. We zijn het land door getrokken. Van Eindhoven naar Groningen en van Enschede tot Amsterdam. We hebben voor volle en voor halfvolle zalen gespeeld. Voor ons was het altijd vol. Waar we de voorstelling gaven, waren er mensen. Mensen zoals u en ik.
We speelden in theaters en in kerken. En soms was dat hetzelfde. Nu bijna aan het eind van het eerste seizoen is het goed om een balans van verlies en winst op te maken.
Eerst het verlies dan maar:
Het kostte mij mijn baan. Al voor de eerste voorstelling. Dit voelt nog steeds als verlies. De laatste tijd zelfs meer. Ik kan echt verdriet voelen als ik een sliert leerlingen passeer op weg naar of van school. ..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
