Onderzoek de relatie tussen neergang christelijke politiek en sommige van de huidige problemen eens
Opinie
Elke historicus erkent het recht en het positieve resultaat van de christelijke politiek. Toegegeven, het is een heidens karwei om in een handvol regels een zinvol commentaar te geven op de doorgaande daling van de christelijke politiek bij de provinciale verkiezingen van vorige week, zonder ontevreden en ongerust te eindigen.
De commentator van het Nederlands Dagblad gaf aan dat de huidige uitslag een dieptepunt in het proces van afkalving van het christendom is (ND, 18 maart). Wat moet een christenmens daarmee?
Het helpt inderdaad niet om terug te verlangen naar die tijd van 1850 tot 1950, toen ‘de christelijke stem zeer leidend was en kerken ramvol zaten’. Dat was namelijk een uitzonderlijke tijd, normaal is dat christenen een minderheidspositie vormen – ‘en dat is prima’. Want volgens de commentator leert de theoloog Stefan Paas de norm: ‘Jezus gaf zijn leerlingen de opdracht om zout van de wereld te zijn, niet om de wereld te veranderen in een zoutvallei’.
