De prijs van een shirt is onbetaalbaar wanneer kleding een wegwerpproduct blijft
Opinie
Het is tien jaar geleden dat in Bangladesh een grote textielfabriek instortte. Hoe staat het nu met de kledingindustrie, vraagt Lisette van Dalen zich af. ‘We zijn ons niet bewust wat de waarde van onze kleding is.’
Essays
Dit is een opiniebijdrage. De mening van de auteur is niet per se het standpunt van de redactie. Wilt u reageren? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar opinie@nd.nl
Het is 2013, ik ben twaalf jaar oud. Het is het jaar waarin prins Friso overlijdt na een skiongeval in Lech en het is ook het jaar waarin de broers Julian en Ruben vermist raken. Dat zijn momenten die ik niet snel zal vergeten. Nieuws uit het buitenland interesseert me niet zoveel. Tot er op 23 april van dit jaar een ramp gebeurt die dichterbij komt dan al het andere nieuws dat zich buiten de Nederlandse grenzen voltrekt. In Bangladesh komen ruim 1.100 mensen om als een groot gebouw instort. In het gebouw zijn meerdere textielfabrieken gevestigd en er wordt kleding geproduceerd voor merken als Mango, Primark en Benetton. Duizenden werknemers werkten dagelijks in deze fabriek, hun leven wás deze fabriek. Nu werd deze fabriek ook het einde..
