Er is een dimensie in het abortusdebat waar we ons te weinig van bewust zijn

Klaas de Jong vraagt zich af: Wat kunnen we in de huidige stikstofcrisis leren van farao’s droom over koeien en korenaren? ‘Akkerbouw en veehouderij lopen in de Bijbel door elkaar heen.’

Het Amerikaanse kerkgenootschap Christian Reformed Churches heeft opvallende uitspraken gedaan: over verzoening door Christus, en over homoseksualiteit. Maar moet de kerk zich over dat laatste wel belijdend uitspreken, vraagt Dolf te Velde zich af.

In de voorlichting over prenatale screening kan het al snel gaan over het hoe van de test, schrijft Rineke Heij. ‘Maar het is veel belangrijker het waarom van de test uit te leggen en te bespreken.’

De afgelopen weken staat de landbouw onder hoogspanning. Het lijkt alsof stikstof de grote boosdoener is, maar er speelt meer, schrijft Geert Jan Prins. Wat geven we voorrang?

Het is begrijpelijk dat de politiek heeft gekozen voor een streng stikstofreductiedoel. Maar in dit beleid dreigen doel en middel door elkaar te worden gehaald. Provincies kunnen dan geen kant meer op, stelt Hans Mommaas.

Onvermoeibaar protesteren tegen het stikstofbeleid van het kabinet eist zijn tol na al die dagen. Terwijl ik mij bij die langdurige protesten afvraag wie intussen het boerenbedrijf runt, slaat de boer hier in het midden de hand voor zijn gezicht. Zijn lippen staan op standje vermoeid. Op de voorruit van zijn trekker staat: ‘Nooit gedacht’. Zo heten diverse boerderijen in Nederland. Opmerkelijke keuze. Maar hier past het: wanneer zie je een trekker op de Dam in Amsterdam? Maar verder? ‘Nooit gedacht’ wijst op het ongelooflijke wat boeren overkomt: complete boerenbedrijven moeten verdwijnen. Dat hadden ze ‘nooit gedacht’. De houding van de andere boeren op de foto, die nonchalant achterover leunen, zegt: ons maak je niet gek. Hun trekkers zijn dankbare objecten om het protestdecor van de juiste slingers te voorzien. De over elkaar geslagen armen van de boeren tonen de patstelling: een echt gesprek tussen boer en kabinet komt er maar niet. Hopelijk vinden ze elkaar. Zodat ‘nooit gedacht’ de lading krijgt van ongelooflijke opluchting dat met elkaar een betere oplossing werd bedacht.

De fundamentele vraag hoe het christelijke geloof in deze geseculariseerde wereld te belijden, vraagt om theologen die de dogmatiek durven vernieuwen. Het lijkt erop alsof de PThU daar niet aan wil, stelt Wim de Ruyter.

Er is na de coronacrisis een inhaalslag zichtbaar van dopen en kerkelijke huwelijken. Zelfbewuste kerken mogen staan voor eigen rituelen die oude papieren hebben, schrijven Tjaard Barnard en Joost Röselaers.