Er is een dimensie in het abortusdebat waar we ons te weinig van bewust zijn
Opinie
Gesprekken over abortus lopen niet ‘volgens het boekje’. Zijn we als ‘de gevestigden’ (m/v) aanspreekbaar, geschikt voor een eerlijk gesprek over dit onderwerp?
In een van mijn eerste jaren als predikant werd ik in het holst van de nacht gebeld. Eerst stilte en ademhalen. Vervolgens een vrouwenstem die afwisselend zachtjes en onzeker, hard en beslist vertelde over haar afgebroken zwangerschap. Elke keer dat ik onhandig reageerde of iets zei dat niet goed overkwam, werd er opgehangen. Een paar minuten later ging de telefoon opnieuw. Zo ontstond er haperend een serie van korte gesprekken over abortus.
Ditzelfde scenario gebeurde drie keer in zes jaar. Steeds ‘s nachts en in absolute anonimiteit. De vrouwen die me belden durfden niet eens hun naam te noemen in deze gesprekken over uitsluiting en eenzaamheid, pijn en schaamte, zelfpijniging en de zelfdodingsplannen waar zij mee worstelden. Nu in deze..
