In het eeuwige paradijs zijn de graven open, dat wordt de beste zomer ooit
Ik kom er niet veel meer, alleen al omdat het ver van mijn huidige woonplaats is. Vorige week lag het op de route en kon ik even langsgaan. Dit jaar is het al dertig lentes een vertrouwde plek: het graf van mijn moeder.
Almatine Leene: 'Ik werd overvallen door het groen en alle andere kleuren.'
(beeld Dick Vos)De afgelopen jaren kwam ik er alleen in de winter omdat ik enkel in die tijd in Nederland te vinden was. Met een plantje of bloemen om de begraafplaats in een grauwe februaritijd wat op te fleuren. Want dat trof ik meestal aan: een sobere en rustige plek waar doodse stilte heerst. Afgelopen week was dat totaal anders, maar voor ik daarover meer vertel, moet ik terug naar een heftige ervaring van een paar jaar geleden.
geschrokken
Een paar jaar geleden schrok ik hevig toen ik de begraafplaats op liep. Na het openen en sluiten van de vertrouwde groene hekken, zag ik aan mijn rechterkant ineens geen graven meer. Er was alleen nog gras te zien. In de ruim vijfen..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
