Uit de vragen die Joris Luyendijk stelt kan een dieper geloof ontstaan

Luyendijk vindt dat op de nieuwe hemel en aarde van Openbaring de troost ‘te totaal’ is. God zal alle tranen van de ogen afwissen? Kritisch zegt hij daarover: ‘Je neemt de lessen weg die zijn getrokken uit de krassen op hun ziel en de deuken in hun hart. Wis al deze ervaringen uit, en je wist deze mensen uit.’ Ik vond dit een parel in zijn preek. 

Kennelijk vraagt Luyendijk om het borgen van de pijn, omwille van een hogere waarde: wis mensen niet uit! Waarom het wenselijk is dat mensen niet worden uitgewist, is me, wanneer ik me verplaats in zijn positie, niet zonder meer duidelijk. De schrijver definieert zich namelijk als ‘onkerkelijk’ en als ‘iemand die niet gelooft op de manier waarop veel kerkgangers dit vermoedelijk doen.’ 

Va..