Religieus geloof kleurt je ideaal van redelijkheid, maar maakt het niet totaal anders
Opinie
Christenen hebben geen onderzoekers van het Sociaal en Cultureel Planbureau nodig om eraan herinnerd te worden dat er veel is dat gelovigen en ongelovigen verenigt.
Vorige week verscheen het nieuwste rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau over religie in Nederland, getiteld Buiten kerk en moskee. De onderzoekers waarschuwen daarin voor een groeiende kloof van onbegrip tussen gelovige minderheden enerzijds en ongelovige, seculiere meerderheid.
Is hier iets aan te doen? Valt er over religie en religieus geloof en over seculiere levensbeschouwingen een redelijk gesprek te voeren dat wederzijds begrip kan opleveren? Of is dat bij voorbaat onmogelijk omdat rede en religie elkaar nergens raken? Dat hangt af van wat religieus geloof eigenlijk is en welke rol het speelt in het menselijk denken.
