Religieus geloof kleurt je ideaal van redelijkheid, maar maakt het niet totaal anders
Christenen hebben geen onderzoekers van het Sociaal en Cultureel Planbureau nodig om eraan herinnerd te worden dat er veel is dat gelovigen en ongelovigen verenigt.
Religieus geloof kleurt weliswaar je ideaal van redelijkheid, maar maakt het niet totaal anders. Er blijft voldoende overlap tussen wat de gelovige, andersgelovige en niet-gelovige redelijk of onredelijk vinden.
(beeld istock)Vorige week verscheen het nieuwste rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau over religie in Nederland, getiteld Buiten kerk en moskee. De onderzoekers waarschuwen daarin voor een groeiende kloof van onbegrip tussen gelovige minderheden enerzijds en ongelovige, seculiere meerderheid.
Is hier iets aan te doen? Valt er over religie en religieus geloof en over seculiere levensbeschouwingen een redelijk gesprek te voeren dat wederzijds begrip kan opleveren? Of is dat bij voorbaat onmogelijk omdat rede en religie elkaar nergens raken? Dat hangt af van wat religieus geloof eigenlijk is en welke rol het speelt in het menselijk denken.
Als je dit helemaal rechtlijnig zou doortrekken - en daarmee doe ik Pascal, Kierkegaard en Dooyeweerd geen ..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
