De torenhoge klimaatambities van het nieuwe kabinet hebben een wankele basis

Kan de Tweede Kamer niet vaker onderstrepen of bekrachtigen wat goed gaat, vraagt Gerard ter Horst zich af. ‘Dat is de duim omhoog voor een minister of staatssecretaris die op een dossier zijn zaakjes op orde heeft.’

Het coronadebat gaat over ziekenhuis- en ic-opnames, over economische en sociaal-psychologische schade, over chronische symptomen – maar zelden gaat het over de overledenen en hun nabestaanden, constateert Sjirk Kuijper.

Volgens Hendrik van der Weijden heeft veel online bestellen schaduwkanten (ND, 11 januari). Maar er zitten ook veel positieve kanten aan het online shoppen. Stel dat een busje twintig of dertig pakjes meeneemt, naar verschillende adressen. De route wordt zo economisch mogelijk uitgestippeld. Als alle ontvangers van de pakjes zelf naar de winkel waren gegaan, zou dat veel meer kilometers hebben opgeleverd. Ik woon in een dorpje en moet voor veel inkopen minstens 15 kilometer rijden en dan ook nog parkeergeld betalen. Soms moet ik veel verder rijden als het om specialistische inkopen gaat. Ik denk dat er door het online winkelen minder kilometers worden gemaakt. Mijn reiskosten zijn altijd hoger dan de eventuele bezorgkosten. Verder kan ik op internet bijna altijd een goede keuze maken. Dat ik thuis blijf, geeft ook nog eens minder kans op besmetting met het coronavirus. <

Tijdens de lockdowns worden jongeren erg zwaar belast om de ouderen te beschermen. Als er een gedeeltelijke opheffing van de lockdown in het verschiet lijkt, lijkt het mij verstandig om verschillende groepen van elkaar te scheiden. Gedeeltelijke openstelling van sportscholen kan bijvoorbeeld op de volgende manier gerealiseerd worden. Ouderen en jongeren worden van elkaar gescheiden door verschillende gebruiksuren. De meeste mensen beneden de pensioenleeftijd zitten in de ochtenduren op school, studeren of werken, terwijl mensen die met pensioen zijn de tijd aan zichzelf hebben. In de ochtend is de sportschool alleen beschikbaar voor ouderen, terwijl later op de dag alleen jongeren welkom zijn. De politieke uitvoering ligt niet binnen mijn bereik, maar op deze manier kunnen verschillende leeftijdsgroepen met hun eigen kwetsbaarheden van elkaar gescheiden worden. <

De rol van bestuursrechters in de toeslagenaffaire is reeds scherp bekritiseerd, ook in rechtszaken over arbeidsongeschiktheid is de burger per definitie de dupe. Het UWV kauwt voor, de rechter slikt door, stelt advocaat Jean-Louis van Os.

De grootste toneeldichter ooit behoeft geen mottenballen. Als geen andere denker biedt hij stof tot motivering en bezinning, speciaal toepasbaar op onze door polarisatie en radicalisering gekenmerkte maatschappij, schrijft Michiel van Hout.

In een aangrijpende column beschrijft Ad de Bruijne het lijden van mens en dier in Uganda (ND, 8 januari). Hartverscheurende ellende: de schepping is in barensnood. Hij schrijft dan dat ‘lijden en dood onlosmakelijk lijken van het bestaan van dieren en mensen. Zeker in het licht van de evolutietheorie ontkom je niet aan die conclusie. Amechtige dieren en uitgemergelde, gemarginaliseerde mensen bestonden altijd en zullen blijven tot Gods koninkrijk aanbreekt.’ Als we de evolutietheorie accepteren, heeft dat consequenties. En dat zijn er (ook theologisch gezien) vele. Want was al die ellende bij dier (én mens!) er al vanaf het begin? Dan levert dat onder andere vele vragen op voor de leer over de verlossing (soteriologie), maar ook over de persoon en het werk van Jezus Christus (christologie).

Het plaatje ziet er goed uit. Het nieuwe kabinet is divers: verschillende geslachten, kleuren en seksuele voorkeuren. Maar diversiteit zegt nog niks over inclusiviteit, schrijven Henk Jan Kamsteeg en Ugur Özcan.