Een ode aan schoolleiders in coronatijd, die moeten omgaan met ouders die het niet eens zijn met coronamaatregelen
Deze coronatijd is heftig voor heel veel mensen in onze maatschappij. Er wordt aandacht gevraagd voor mensen in de zorg, leerkrachten die online lesgeven, horecaondernemers die mee moeten bewegen met de maatregelen, enzovoort. Maar hoe zit het eigenlijk met schoolleiders?

Er zijn ouders die fel in discussie gaan met schoolleiders over de eisen en dringende adviezen vanuit de overheid rondom corona, bijvoorbeeld over het verplichte dragen van een mondkapje.
(beeld anp / Jeroen Jumelet)Schoolleiders moeten veel oplossen en faciliteren binnen de school. En dan heb je ook nog ouders. Ouders uit de hele samenleving. Mensen die zich hebben laten vaccineren, ouders die om wat voor reden dan ook zwaar tegen vaccinaties zijn, een deel van de ouders dat ervan overtuigd is dat corona niet bestaat… De ‘hekgesprekken’ kennen soms de kwaliteit van Facebook-‘waarheden’.
discussie
Gelukkig zijn er heel veel ouders die het misschien niet altijd eens zijn met de genomen maatregelen en adviezen vanuit de overheid, maar toch de regels respecteren en de inzet van leerkrachten en schoolleiders openlijk waarderen. Maar er zijn ook ouders die fel in discussie gaan met schoolleiders over de eisen en dringende adviezen vanuit de overheid. Zoals: ‘Met de eerste coronamaatregelen heb ik jou en de school al aansprakelijk gesteld voor de gevolgen. Dat geldt nog steeds, ook met de nieuwe maatregelen.’ Of neem die huisarts bij ons in het dorp, naast arts ook ouder op een school, die beweert dat corona flauwekul is. Ook al zou de arts gelijk hebben, dan is het toch nog niet wijs om dit op school te roepen? En dan heb je de website moederhart.nl, een initiatief van een groep moeders die zegt de noodklok te luiden voor alle kinderen in Nederland.
Schoolleiders krijgen reacties van ouders die niet door de beugel kunnen.
De aangescherpte maatregelen ‘zullen de levens van onze kinderen aanhoudend verder ontwrichten’, schrijven de moeders op de site. ‘Met mogelijk onherstelbare, ernstige schade tot gevolg.’ Op de site is een voorbeeldbrief te downloaden die schoolleiders moeten ondertekenen om te beloven dat ze mondkapjes en zelftests niet verplichten. En anders wordt de schoolleider hoofdelijk aansprakelijk gesteld voor de geleden psychische en fysieke schade bij het kind. Is dat wat schoolleiders die er alles aan doen om de school draaiende te houden en die zich altijd inzetten voor het welzijn van alle kinderen verdienen? Ik heb nog geen schoolleider gehoord die zich schuldig maakt aan het afdwingen van maatregelen die niet zijn toegestaan. Mijn vaderhart zegt: kunnen deze moeders niet gewoon even fatsoenlijk overleggen met de directeur van hun school? Zodat hun kinderen horen hoe je kunt práten op school en ze niet in een loyaliteitsconflict tussen thuis en school belanden, met alle mogelijke psychische schade van dien? Gelukkig ontstaan er steeds meer regionale initiatieven waarin scholen en bestuurders gezamenlijk optrekken in hun communicatie, voorbeeldbrieven delen enzovoorts.
Om vier redenen heb ik ontzettend veel respect voor schoolleiders. Allereerst omdat ze inmiddels zeven dagen per week werken. Besmettingen gaan immers zeven dagen per week door. Er moeten meteen oplossingen worden bedacht en er wordt van hen verwacht dat ze ook meteen vriendelijk, duidelijk en beslist communiceren naar collega’s en ouders. Een vriend van mij appte afgelopen zaterdagavond: ‘Weer een collega positief. Ik moet weer mailen naar ouders en naar het team. Het is bijna niet meer te doen zo. Ik wil liever chauffeur worden op een mooie vrachtauto.’
invaldocent
Ten tweede zijn schoolleiders naast ‘coronamanager’ ook regelmatig docent. Ze moeten voor de klas staan om de gaten op te vullen. Want naast dat er veel ziekte is en leerkrachten in quarantaine moeten, is er een enorm lerarentekort.
De derde reden waarom ik respect heb voor schoolleiders is omdat ze de klappen opvangen. Ze ontvangen reacties van bezorgde ouders die niet door de beugel kunnen.
En ten slotte zijn er ook de leraren nog die veel extra aandacht vragen. Sommige leerkrachten zijn bang om besmet te worden, en er zijn leerkrachten die je tot orde moet roepen omdat ze de maatregelen maar flauwekul vinden en willen negeren.
Wat een baan. Maar het meest bijzondere vind ik het optimisme en opgewektheid die er ondanks alles leven onder schoolleiders.
Want zij gaan hoe dan ook voor de kinderen! <