Zou in plaats van geld niet met zorg moeten worden gesmeten?

Steeds luider klinkt de Russische oorlogstrom in Oekraïne. Buitenlandse commentatoren van diverse media beschouwen de mogelijkheid of het er echt tot geweld zal komen.

Hoe beschrijf je een spirituele ervaring? Ik zit de eerste zaterdagavond van Advent in Londen, in St. Paul’s Cathedral. Ik voe me opgetild, ik zing mijn hart uit, mijn stem trilt. In de kerk is het licht geworden.

Het mooie nieuws is dat niet alleen grote namen met een 'hot streak', een 'cluster van succes' worden gezegend. Negentig procent van ons, gewone stervelingen, maakt één keer (heel soms twee keer) zo’n 'hot streak mee.

Het ND van 6 december schrijft over het succes van de drijvende boerderij in de Rotterdamse Merwedehaven. Precies op die plek stond tot 1903 de boerderij van mijn grootvader, schrijft Theo van den Bos.

Laten we groene idealen en sociale idealen in het verlengde van elkaar zien, stellen Lambert Pasterkamp en Maaike Harmsen. Zet er bij groene maatregelen bijvoorbeeld op in dat dat de minst bedeelden het meest profiteren.

Laat de kerken een biddag uitroepen, niet alleen vanwege de coronacrisis, maar ook vanwege de rol van de mens in klimaatverandering, schrijft hoogleraar Oude Testament Jaap Dekker.

In de krant van 2 december staat het bericht dat ‘in oktober 2020 bleek dat verschillende witte Amerikaanse evangelicals zich wilden laten vaccineren tegen corona als ze daarmee konden voorkomen dat kwetsbare mensen ziek zouden worden. In mei 2021 werd opnieuw gekeken hoe evangelicals gemotiveerd zouden kunnen worden het vaccin te nemen, maar toen bleek dat het voorkomen van ziekte bij anderen niet langer doorslaggevend was om te kiezen voor een vaccinatie.’ Ik liet dit even bezinken en dacht ook aan ons eigen land, aan evangelicals en ook anderen, waaronder mensen die niet gevaccineerd willen worden. Ik dacht: iederéén kan iets doen: (mee)bidden dat er steeds minder nieuwe coronapatiënten in de ziekenhuizen komen. Misschien krijgen sommige mensen dan bovendien alsnog vertrouwen om zich te laten vaccineren. <

In oktober 2020 werd ik urgent op de wachtlijst geplaatst voor een openhartoperatie. Met name coronapatiënten kregen op de ic voorrang. Logisch, want: solidariteit met nog urgentere gevallen. Als gevolg van het gevoerde beleid en met name het vaccinatieprogramma kon op 15 maart 2021 de ingreep plaatsvinden: één dag ic-capaciteit van het Leids Universitair Medisch Centrum volstond. Een jaar later ben ik weer ‘de oude’, maar zijn we in de ziekenhuizen terug bij af: de niet-coronazorg is afgeschaald. En ofschoon ik blijf vinden dat zonder solidariteit de boel naar de vaantjes gaat, krijg ik tegelijkertijd één knoop niet ontward. Als ik solidair ben met iemand die uit vrije wil niet gevaccineerd is, ben ik bij de huidige capaciteit van de ic niet solidair met acht tot tien mensen met andere urgente problematiek waarvoor geen eenvoudige preventie bestaat. <