Zo slecht gaat het niet met de aanpak van pesten. Maar nog te veel kinderen staan er alleen voor
De neiging om al te pessimistisch te zijn over het bestrijden van pesten op school, zoals in de nieuwe film Un monde, is misplaatst. De docenten spelen een sleutelrol en die krijgen steeds beter greep op de negatieve groepsdynamiek.
In Heerlen liepen begin 2017 inwoners een stille tocht voor een 15-jarige scholier die de hand aan zichzelf sloeg nadat hij op school ernstig werd gepest. Het zijn de leerkrachten die een bewezen antipestprogramma goed moeten inzetten.
(beeld anp / Marcel van Hoorn)‘Pesten moet mogelijk strafbaar worden.’ Met die opmerking trok de kinderombudsvrouw, Margrite Kalverboer, dit najaar volop aandacht. Sinds vorige week draait de film Un monde in de bioscoop. Zelden maakte een film zo duidelijk wat het is om een verschoppeling te zijn.
Kinderen pesten meestal buiten het blikveld van volwassenen. Als de vader van de hoofdpersonen uit de film aan de rand van het schoolplein staat te observeren, doet hij dat uit bezorgdheid, maar wordt ook duidelijk hoe machteloos hij is.
Vreemd genoeg komen de leerkrachten in de film ook zwak over. Dat is onnodig. Met een rapport over de sociale relaties in de klas kunnen leerkrachten achterhalen hoe leerlingen in de groep liggen, wie er populair is en wie door wie word..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
