De heilige grond van het onderwijs; het geheim van mens zijn en mens worden
‘Wat hebben we hieraan?’ Het was de dreinerige vraag die tijdens mijn studie vaak klonk, wanneer we weer eens dingen moesten leren waarvan we het nut en de noodzaak niet direct inzagen. Zelf smulde ik van boeken die vertelden hoe een oude Israëlitische stad in elkaar zat, maar er waren ook jaargenoten die gewoon het evangelie van de kansel wilden verkondigen en weinig gaven om dit soort stoffige historische details. Overigens kan ik niet ontkennen dat ik zelf de vraag ook zuchtend heb uitgesproken, op momenten dat hij mij goed uitkwam.
‘Wat hebben de kinderen hieraan?’, hoorde ik een andere ouder vragen toen onze kinderen een les hadden over de Zuiderzeeballade. Aan de hand van deze melodramatische inhaker leerden ze over taal, maar ook over een stuk geschiedenis en geografie van Nederland.
‘Wat heb ik hieraan?’ Het is een vraag die je eindeloos kunt stellen bij alle onderwijs dat niet direct meetbaar en ervaarbaar nut oplevert. Er is ook wel een antwoord op, en over dat antwoord wil ik het hier even hebben.
Waarom zit je op school? Waar is onderwijs eigenlijk goed voor? De titel van het nieuwe boek van onderwijspedagoog en -filosoof Gert Biesta is veelzeggend: World-centered education. Wereldgericht? Onderwijs was toch kindgericht? Biesta gaat daar..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
