Kun je realistisch zijn over het klimaat en toch hoopvol leven als christen?

Kun je in een tijd van een eindeloze serie woekerende bosbranden en vernietigende overstromingen hoopvol zijn en leven? Echt hoopvol leven dus in een tijd waarin steeds duidelijker wordt hoe ontwrichtend klimaatverandering is? Ik zie het niet veel. Milieufilosoof Matthijs Schouten vroeg zijn studenten een aantal jaren of ze nog hoop op een goede toekomst voor deze aarde hebben. Elk jaar gingen er minder vingers omhoog. Recent sprak ik in een kerk een zeer met het milieu begane jonge vrouw, die me vertelde dat ze niet van plan was nog kinderen op deze wereld te zetten. Ze durfde haar kinderen niet meer aan deze aarde toevertrouwen. Dat vond ze niet verantwoord. Ze had de hoop verloren.intro