De dorpsslager van dertig jaar geleden is niet meer. Hoe nu verder?

Ingezonden
Het nieuws over het slachthuis in Gosschalk – waar varkens geslagen werden en koeien stroomstoten kregen – deed me terugdenken aan de tijd dat ik als tiener regelmatig ging kijken bij het slachten van varkens en koeien bij de dorpsslager. Eén keer per week werden er zeven varkens en twee koeien geslacht en net op die dag was ik vroeg vrij van school. Ik vond het altijd spannend om even te gaan kijken. Van de slagers mocht ik op een veilig afstandje toekijken hoe een koe iets op haar kop kreeg waarmee ze hersendood werd gemaakt en in één keer door haar poten zakte. Vervolgens werd het beest in rap tempo ontdaan van zijn huid en ingewanden en daarna aan een takel omhoog gehesen. De slagers legden uit waarom ze bepaalde handelingen zo uitvoerden en lieten me de organen zien die ik met biologie op school had geleerd.
Mathijs Oosterhuis, Deventer
donderdag 8 juli 2021 om 02:00 aangepast 08:34
Een vleestaks kan helpen de menselijke maat terug te brengen in het slachthuis.
Een vleestaks kan helpen de menselijke maat terug te brengen in het slachthuis. beeld Ronaldo Schemidt / afp

De varkens gilden als ze het mes op de keel kregen en leegbloedden, maar het ging allemaal snel en vakkundig. Tussendoor was zelfs tijd voor een geintje; toen er toevallig een keer een ram werd geslacht, maakten de slagers me wijs dat de testikels goed eetbaar waren met een beetje peper en zout. Ik kreeg ze mee in een plastic zakje en moest maar aan mijn moeder vragen om ze klaar te maken. Thuisgekomen werd ik hard uitgelachen, ik was er volgens haar met beide benen in getrapt.

Een groot industrieel slachthuis in 2021 lijkt in de verste verte niet op de gemoedelijke dorpsslager van ruim dertig jaar geleden. Als de slachtlijn stil valt, kost dat 100 euro per minuut lees ik op internet. Geen tijd dus voor een toelichting aan een nieuwsgieri..

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Bij christelijke organisaties lopen geloof en werk soms op een ongezonde manier door elkaar.

Werken bij christelijke organisatie valt soms tegen: zalvende woorden maar onrecht blijft bestaan

Het Nederlands Dagblad besteedde aandacht aan manipulatie, machtsmisbruik in de evangelische wereld. Maar het probleem speelt ook bij andere christelijke organisaties, schrijft Ineke Evink van vakorganisatie CGMV.

Mark Rutte, Geert Wilders en Sigrid Kaag. We hebben deze drie soorten politici nodig. Sterker, we zijn zélf van dit soort types en gedragen ons er naar.

We zijn saai, moralist en boos. En zo zijn ook onze politici. Daarom kunnen ze lastig samenwerken

Wij Nederlanders lijken op Rutte, Kaag en Wilders. Frank van den Heuvel laat zien hoe het karakter van iedere Nederlander bij een van deze drie politici past.

Stel dat ‘doe dit, tot Mijn gedachtenis’ al begint op het land? Dat is dus niet: onderwerp de grond aan een regime van uitputting, tot Mijn gedachtenis.

Avondmaal en eucharistie beginnen in de grond, waar het krioelt van torren en wormen

Jezus zegt niet: spuit gif op de vrucht en het blad en dood in het voorbijgaan alles er omheen, tot Mijn gedachtenis. Theoloog en boer in opleiding Elsa Eikema stelt prikkelende vragen bij ons avondmaal.

Afbeelding

Hoe het lijntje tussen de Nederlandse Gereformeerde Kerken en Israël hersteld kan worden

De Nederlandse Gereformeerde Kerken knipten het 'officiële lijntje' met Israël door, maar zoeken tegelijkertijd naar een manier om toch verbondenheid te tonen. Lieddichter Ria Borkent doet een voorstel.

Behandeling in de gesloten jeugdzorg heeft geen enkele kans van slagen zolang het aan echte nabijheid van hulpverleners ontbreekt.

Staatssecretaris Van Ooijen en Kamerleden, zet jullie boosheid over gesloten jeugdzorg om in actie

Hoe kan het dat staatssecretaris Van Ooijen (VWS) zegt dat de gesloten jeugdzorg misschien maar wat langer open moet blijven? Maak liever meer vaart om goede alternatieven te vinden, betoogt Margot Ende-van den Broek.

De Duitse bondskanselier Scholz staat onder druk: welke wapens gaat hij Oekraïne leveren?

Bondskanselier Scholtz kan een andere keus maken en zo een moreel belangrijke daad verrichten

Komende paasdagen vinden in Duitse steden vredesdemonstraties plaats. De leuze is: ‘Nooit weer oorlog is nú’. Want nú wordt besloten welke wapens Duitsland aan Oekraïne levert. Hans Ester legt uit hoe gevoelig dat ligt.