Slechte timing CU

De wereld wordt ogenschijnlijk gedomineerd door militaire en economische macht. Het is tijd om verder te kijken dan de westerse en Chinese versies van wat ons te doen staat. Daarin springt Afrika in het oog.

Ik ben teleurgesteld en aangeslagen door de reactie van Eimert van Middelkoop (ND, 7 april) op het besluit van de CU om niet deel te nemen aan een volgend kabinet onder leiding van Mark Rutte.

Waar de opgestane Heer verschijnt, laat Hij zijn wonden zien. Daarmee is Hij solidair met mensen. Deze houding roept op tot navolging.

Op de reclamezuil achter mijn huis spelen zich paradijselijke taferelen af. Eerst een commercial die oproept om te vreemd te gaan en daarna eentje waarin God zich meldt.

Als het ‘nieuwe leiderschap’ van D66 betekent dat Kaag voortaan kan dicteren wat Rutte moet zeggen en doen, belooft dat weinig goeds. Niets is voor een regeringscoalitie zo funest als ongelijkwaardige verhoudingen.

In de VS zijn massa-industrie en overheid nauw met elkaar verbonden. Biden kiest voor maatregelen die de binnenlandse markt beschermen tegen buitenlandse concurrenten, schrijft Matthijs Tieleman.

Ouders droppen hun kinderen op een kostschool om hun de stabiliteit te geven die ze zelf niet kunnen bieden, kinderen die zowel materieel verwend als emotioneel verwaarloosd zijn, schrijft Francisca van Dalen.

D66-leider Kaag is niet een lieve schooljuffrouw die in de politiek terecht is gekomen. Zij is een van de meest door de wol geverfde politici ter wereld, een geslepen diplomaat, schrijft Bram van de Beek.