Het zou zo handig zijn als de Noordzee in het parlement zijn zegje kon doen
Wat zou het handig zijn als de Noordzee zou kunnen opstaan, per trein naar het Binnenhof in Den Haag kon afreizen, om daar in de plenaire zaal van de Tweede Kamer zijn eigen verhaal te doen. Net zo handig als het zou zijn als de Noordzee, als een druipend oppositielid achter de interruptiemicrofoon, zijn zegje zou kunnen doen wanneer er een debat gevoerd wordt over vangstrechten van vissers, de aanleg van offshore windparken of het boren naar aardgas in de zeebodem.
Een wandelaar trotseert de harde wind op Scheveningen.
(beeld anp / Robin Utrecht)Maar dat kan helaas niet. In het Nederlandse parlement komen slechts mensen aan het woord. De Noordzee heeft geen democratische stem. De natuur is namelijk geen burger van ons land en heeft geen rechtspositie in ons kiesstelsel.
Het is weliswaar makkelijk de zee te horen. Je hoeft maar een schelp tegen je oor te houden en je verneemt het ruisen van de golven. Maar luisteren naar de zee is een ander verhaal. Als de Noordzee zijn verhaal niet in ons parlement kan doen, hoe gaan we dan luisteren naar wat hij zelf wil en wat goed voor hem is?
Met de ambitie om van de zee een politieke gesprekspartner te maken, werd ruim twee jaar geleden de Ambassade van de Noordzee opgericht. Tot de kernvragen van deze organisatie behoort of de Noordzee een ‘..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
