Forum voor Democratie verzet zich tegen alles wat ‘deugt’, maar zakte door haar eigen deuggrens
De ‘vierde weg’ in de Nederlandse politiek is opnieuw een onbegaanbare gebleken. Zonder gedeelde waarden en ideologie, zonder moreel kader en zonder innerlijke beschaving en inschikkelijkheid is een politieke beweging niet houdbaar en effectief te verenigen.
Sjirk Kuijper
(beeld Dick Vos)De eerste keer dat ik mocht stemmen, in 1986, gingen 133 Kamerzetels naar de drie grootste partijen: CDA (54), PvdA (52) en VVD (27). Daarna volgde op grote afstand D66 (9), en dan nog vijf ‘splinterpartijen’ zoals die toen heetten, waarvan de SGP (3) de grootste was. Mijn stem kwam bij een machteloze eenpitter terecht; een ‘getuigenispartij’.
Die drie brede stromingen bedienden elk hun eigen soort kiezers, en hadden ook elk hun eigen type politici. Jaren later hoorde ik, van een bijna gepensioneerde chauffeur op het departement waar ik werkte, dat je aan de omgang van ministers met hun personeel vaak wel merkte van welke partij ze waren. Met PvdA’ers kon je het slecht treffen als chauffeur; soms hadden ze de kapsones van een sociale klim..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
