Dé predikant bestaat niet
In de rubriek Blogs en Bladen in het ND van 16 november schrijft dominee Wim Silfhout uit Capelle aan den IJssel over het veranderende aanzien van predikanten. Hij reageert daarmee op onze #ikben-campagne: een campagne waarmee we aandacht vragen voor de toegevoegde waarde van predikanten. Silfhout twijfelt of zo’n campagne helpt. 'Spreken over het imago van de predikant miskent ten diepste de inhoud van het ambt. Het woord imago klinkt ongeestelijk ... Een predikant moet zich niet door Jan en alleman laten tutoyeren om joviaal over te komen.'
Dat het aanzien van een theoloog of predikant is veranderd, kan ik bevestigen. Waar een predikant vroeger als onmisbaar werd gezien voor de eigen kerk, wordt daar nu verschillend over gedacht. Opeens vragen kerken zich af of het wel een voltijdsbaan moet zijn en welke taken een predikant precies heeft. Allemaal vragen die direct van invloed zijn op het imago van de predikant, de theologische opleiding, het beroepingswerk en de doorstroom.
Maar zo praten over het aanzien van de predikant, suggereert dat er zoiets bestaat als ‘de predikant'. Een predikant die bijvoorbeeld niet joviaal mag overkomen, zoals Silfhout aangeeft. Maar ‘de predikant' bestaat niet. Predikanten werken graag op hun eigen manier. Dat bevestigen ook..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .