De Geest is er niet alleen in intense ervaringen, ook in kleine gebaren
De verjaardag van de kerk, wordt Pinksteren soms genoemd. Maar de kerk was er al eerder - een angstig groepje mensen dat bij elkaar zat en de deuren op slot hield. Het was na Goede Vrijdag; ze wisten niet waar ze het zoeken moesten. En toen stond Jezus ineens weer bij hen en Hij blies op hen. De volgende zondag - ze zaten nog steeds met de deuren dicht - kwam Hij weer bij hen. Aan wie twijfelde, liet Hij zich zien.
Toen was Jezus er nog zelf; een paar weken daarna niet meer. Maar, had Hij beloofd, in de Geest blijf ik bij jullie. Ik zal aan je denken, of zelfs: ik zal voor je bidden, dat zeggen mensen ook weleens. Wat heb je eraan? De kans is groot dat ze het vergeten. Maar als Jezus zoiets zegt, is dat geen goedbedoelde frase. En de leerlingen hebben het geweten. Het eerste wonder van Pinksteren is dat ze de deuren openzetten. Toen de windvlaag en de vuurtongen. Als derde dat al die mensen erop afkwamen - de Geest was al met hen bezig. En daarna: dat ze over Jezus konden vertellen en dat iedereen het begreep.
‘Wees niet bang, want Ik ben bij je’, zegt de Heer in Jesaja 41 en nog tientallen keren in de Bijbel. Het lukt niet erg. Christenen kunnen bang ..de mening van het Nederlands Dagblad