Van Kooten en De Bie zagen waar het op aan ging, ook met het kitsch- en cultuurchristendom

Een rilling van heimwee ging deze week door de generatie vijftigplussers die progressief was in de vorige eeuw. Wim de Bie is overleden: groot kleinkunstenaar, lange helft van Koot en Bie. Haagse schoolkameraden die beroemd werden met een kwarteeuw tv-satire bij de VPRO. Hun overdenkingen op zondagavond waren in vrijzinnige huishoudens verplichte, en in behoudende gezinnen juist verboden kost.

Deze krant berichtte in al die jaren één keer over Van Kooten en De Bie: vanwege een aanklacht door de Bond tegen het Vloeken. Hun maatschappijkritiek was in die nadagen van de verzuiling niet besteed aan de achterbannen van NCRV, EO of GOV (de vrijgemaakte Gereformeerde Omroep Vereniging) - laat staan aan de gezindte waar een tv-toestel verboden huisraad was. Maar een woord als ‘doemdenken’, dat zij begin 1980 in omloop brachten, raakte razendsnel in zwang: ook in orthodox-protestantse preken en tijdredes.

‘De heren zijn nu legendarischer dan in hun tijd’, werd al in 2012 geconstateerd, toen een documentaire over het duo verscheen. D..