Om milieunormen te stellen heb je een machtige markt nodig

Plastic miniflacons met shampoo en cupjes met een paar druppels koffiemelk; enorme dozen rond elk bestellinkje van de webwinkel; een plastic stickertje op de schil van elk stuk fruit - de Europese Commissie wil het allemaal uitbannen. De woensdag gepresenteerde voorstellen om verspilling van verpakkingsmateriaal te beperken, komen tegemoet aan een hoop ergernissen van consumenten. En belangrijker: ze kunnen ertoe bijdragen dat er in de toekomst íets minder plastic verdwijnt in de vuilverbranding of - veel ernstiger nog - in de natuur, in de oceanen en in organismen, tot en met microplastics in de bloedbanen van het menselijk lichaam. Alle plastic van wegwerpverpakkingen moet daarom in de toekomst biologisch afbreekbaar zijn. 

Sommige meningmakers kennen geen groter grief dan dat regels (‘verboden’, ‘betutteling’, ‘bureaucratie’) uit Brussel komen, uit de koker van PvdA’er Frans Timmermans nog wel. Maar Europese regulering is tegenover multinationals de enige manier om iets te bereiken, in het belang van zowel het milieu als de consument.
Want afzonderlijke lidstaten kunnen erg gevoelig zijn voor de lobby van industrieën die in hun eigen land domineren. De normering van uitlaatgassen bijvoorbeeld kun je niet overlaten aan landen met een grote auto-industrie; een reeks Euro-emissienormen was nodig om motoren schoner te krijgen. Zo’n regime is oo..