De stem van beneden tegenover de almacht van de Chinese communistische partij

‘Op dat moment voelde ik dat ik niet alleen ben.’ Deze reactie van een inwoner van Shanghai op de hevige demonstraties in China in de afgelopen dagen, geeft een goed beeld van de sluimerende maar bredere onvrede over het beleid van de communistische leider Xi Jinping. Het is niet maar de ervaring van één jonge burger in Shanghai. Het is de ervaring van studenten op tientallen campussen, van duizenden burgers in zeker zestien steden, zoals Shanghai, Guangzou en de hoofdstad zelf, Peking. Voor het eerst sinds de studentenprotesten op het Tienanminplein in 1989, is het protest niet alleen tegen de coronamaatregelen gericht maar ook tegen de repressie en de ijzingwekkende controle van het regime op het leven van alle burgers. Er is een nieuwe generatie ontstaan van studenten en andere jongvolwassenen die weten dat er een andere, democratische keuze bestaat – en die ook wensen.

Ze waren nog toegesproken uit de hemel, net een jaar geleden. In indrukwekkende shows met duizenden drones die met fascinerende lichtvoorstellingen en met hun luidsprekers boodschappen over de glorieuze communistische partij over het volk lieten neerdalen. In Shanghai was een van de meest indrukwekkende van deze machtstheaters te zien geweest. Maar juist in deze stad scandeerden de demonstranten nu teksten met de roep om Xi’s aftreden.

Het is zijn nachtmerrie. Maar de aanleiding voor de demonstraties, de dood van tien mensen in een brandend flatgebouw waarvan volgens de geruchten de deuren wegens corona op slot zaten, appelleert ook aan de nachtmerrie van veel burgers. Met de hoogbouw in veel steden kunnen zij zich levendig voorstellen, i..