Een overheid kan nog altijd beter aarzelen en de-escaleren, dan naar haar zwaardmacht grijpen
Weerloze klimaatactivisten die demonstratief op straat gaan zitten om het verkeer tot staan te brengen, worden vlotjes weggesleurd en gearresteerd. Maar boeren kunnen hun trekkers op de snelweg parkeren en barbecueën terwijl de politie toekijkt. Brandende troep die hun kameraden op levensgevaarlijke plekken hebben uitgestort, blijft uren liggen; bergers worden bedreigd en weigeren zich nog te laten inhuren.
Er zijn al ongelukken gebeurd, maar de FDF-extremistenleider doet dat af als ‘blikschade’ en daar moet het land maar begrip voor opbrengen: boeren zijn wanhopig, dat is erger. En dan zijn er ook nog burgemeesters en politiebazen die begrip uiten voor de zogenoemde demonstranten en de emoties die hen drijven. Terwijl het recht op demonstratie écht geen recht is op vernieling en vandalisme, ontwrichting en straatterreur.
Onverteerbaar is het: hoe de trekkerterreur vorige week escaleerde. Het ene demonstratiedoel weegt klaarblijkelijk zwaarder dan het andere. ‘Emoties’ zijn een argument op zich geworden; private zorgen over de toekomst van je bedrijf zijn kennelijk ernstiger dan belangeloze wanhoop over de toekomst van ons aller planeet.
de mening van het Nederlands Dagblad
