Dwars door boerenland rijd ik naar de Grebbeberg. Voorzichtig, want op de smalle binnenwegen moet je uitwijken voor tractors, giertanks, mestinjectors en reformatorische boerendochters die naar school fietsen, drie op een rij. Hier en daar staan spandoeken met: ‘No farmers, no food’. En ‘Respect voor de boer.’ Als kleinzoon van een boer spreekt me dat wel aan. Halverwege dit groene landschap kun je parkeren, bij een uitzichttoren in een natuurgebied, de Binnenveldse Hooilanden. Hier delen boeren de ruimte met de natuur. Baan voor baan maaien ze een nieuwe snee gras, de tractors glinsteren als kevers in de zon.
Een machtig gezicht, maar er borrelt van alles in boerenland. In een opiniestuk in de Volkskrant, zaterdag, vergele..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .