Het lijden van de een mag nooit worden weggestreept tegen dat van de ander
Het is een kil begrip: ‘ziekenhuisbezetting’. Het ontmenselijkt de werkelijkheid van bedden vol zieke, steeds ziekere en ook stervende coronapatiënten, van uitgeput personeel, maar ook van mensen die beter worden, van verpleegkundigen en artsen die met liefde en vakkundigheid hun werk doen, én van mensen die thuis langer wachten op een behandeling.
Met elke dag een bericht over de aantallen coronapatiënten die worden opgenomen in de ziekenhuizen (dinsdag: 386), raken de patiënten van wie de operatie wéér wordt uitgesteld, al snel buiten beeld. Zou het geen goed idee zijn om ook dagelijks te melden hoeveel operaties er zijn afgebeld? Niet om iemand de schuld te geven. Maar wel om te laten zien dat de coronacrisis een veel bredere zorgcrisis is geworden. Met ook vele duizenden patiënten die uitzien naar een nieuwe knie of heup, of die – nu nog langer – opzien tegen noodzakelijke hartoperaties en transplantaties.
Uitgestelde zorg is niet ‘slechts’ een kwestie van een paar weken of maanden langer wachten. Bij elkaar opgeteld gaan er in onze samenleving veel gezonde levensjaren verloren. He..
