‘Wel even netjes vragen of je daar mag spelen hè?’ Het is zo’n geijkt zinnetje dat je als opvoeder achter je kinderen aan roept om te zorgen dat ze zich vooral netjes en beleefd gedragen bij een ander. Het antwoord dat ik kreeg, was iets minder geijkt. ‘Denk je dat ik dom ben of zo? Dat zeg je zeker omdat ik zwart ben!’ Ik stond met m’n mond vol tanden. Zei hij dat echt? Ja, dat zei hij echt. En het was geeneens sinterklaastijd en ook van George Floyd had nog niemand in Nederland ooit gehoord.
Dat ik daarover verbaasd was, zegt meer over mij dan over hem. Voor mij leeft racisme niet iedere dag. Sterker nog, nu we dagelijks in een huis vol gekleurde mensen leven, vergeet ik gewoon dat onze huidskleur verschillend is. Ik heb het voorrecht h..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
