Ik heb al jaren last van kerststress
Wat doen we met de Kerst? Tijdens de collecte in de kerkdienst zondag, stelde een jongen achter ons deze vraag aan zijn moeder. Naast ons begon een andere moeder te lachen. De vraag was heel herkenbaar. De moeder van de zoon zei waarschijnlijk zoiets als dat ze er nog niet uit was. Want de zoon stelde haar gerust door te zeggen dat Kerst pas over twee weken was.
Wij hadden onze Kerstdagen al in kannen en kruiken, dachten we. Tot er afgelopen weekend een nieuwe vraag op tafel lag. Dus de vraag ‘Wat doen we met Kerst?’ moeten we opnieuw beantwoorden. Gaan we schuiven met eerder gemaakte afspraken? Gaan we gezelschappen in elkaar schuiven? Of blijven we bij ons reeds gemaakte plan?
Ik heb al jaren last van kerststress. Niet om wat ik aan moet, maar om wat ik aan kan. Niet om wat ik opdien, maar om wie ik bedien.
Wat doe ik met Kerst? Gewoon mezelf blijven en zorgen dat het lijntje niet breekt. Het lijntje met mezelf en dat naar Boven. Het is tenslotte niet voor niets Kerst geworden.