16 november 2019 om 03:00
Column
Luister naar

Column Hilbrand: bliksembezoek aan Nairobi

Een bezoek aan Nairobi, de hoofdstad van Kenia. Het is een verrassing; een vriend is jarig, hij wordt vijftig, ineens staan er vijf Nederlanders voor de deur. Afrika komt weer bij me binnen. De rode aarde, de blauwe lucht en de geuren. Het is stralend weer, midden in de regentijd. We genieten ervan: samen rond een kampvuur op een plekje van de wereld, herinneringen afstoffen, banden aanhalen, gewekt worden door de vogels, een glas heffen en een (lof)lied aanheffen.

Wie wil weten hoe snel Afrika verandert, moet hier zijn, in Nairobi. Lees De Afrikaanse droom (2018) van Carien Westerveld, een excellent boek over de groeiende middenklasse in Nairobi en de spagaat tussen oud en nieuw, geloof en bijgeloof, stad en platteland, traditie en individualisme.

Het wemelt in Kenia van de kerkjes. Maar daaronder is van alles aan de hand. Corrupte politici, zo schrijft een columniste in de Daily Nation, moeten niet zo snel om vergeving vragen. En ze moeten het vooral niet zo snel kríjgen, want daarmee hol je dat begrip uit.

Het platteland voelt overal dichtbij. Zelfs de hipste zakenman of -vrouw heeft ouders of grootouders in een gehuchtje ‘up country’. Eigen grondbezit is heilig en ook kantoormensen verdienen graag wat bij als deeltijdboer. De kranten pakken dan ook uit met agrarische tips.

Met vertraging dringt er nog iets tot me door: alle plastic zakken zijn weg! Decennia waaiden die vrij rond, cynisch ‘African flowers’ genoemd: klapperend in de struiken, aangevreten door geiten.

Kenia wilde niet achterblijven bij de buurlanden en ging alsnog de strijd aan. Het is een mirakel.

De jarige vriend, Adriaan Mol, sociaal ondernemer, ziet het praktischer: ‘Gewoon de bron afknijpen, de productie verbieden en klaar.’ Als dat in Kenia kan, zou je zeggen, dan ook in Nederland. Toch? Sinds mijn laatste bezoek in 2012 is er een web van nieuwe wegen aangelegd. Het centrum is nog steeds één groot verkeersinfarct; de bouwwoede is enorm, overal staan hijskranen. Dierbare plekken zijn totaal van aanzien veranderd, zandpaden verdwenen onder asfalt. Voor pleisterplaatsen die hetzelfde blijven en een besef bewaren van continuïteit en stabiliteit (broodnodig voor de ziel, lijkt mij) moet je toch echt buiten zijn, op het land. Nee, Nairobi is geen stad om je al te zeer te hechten aan plekken. Eerder aan mensen.

En dat is precies wat we er kwamen doen.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Het gepest van Wilders mag niet gewoon zijn. Timmermans heeft hulp van andere Kamerleden nodig

Wim Dekker hoopt dat het fatsoenlijke deel van de Kamer niet in debat gaat over wat fatsoen is, maar soeverein afstand neemt van onfatsoen. En hij vraagt om gebed voor Frans Timmermans.

Zo sensationeel is dat boek van David de Vos niet, al suggereert hij het graag

Evangelisch prediker David de Vos prijst zijn verhaal aan als ‘het meest gedurfde en ongefilterde boek over de christelijke wereld dat je gaat lezen’. Verkooppraat, volgens Reina Wiskerke.

Kelly Keasberry is theoloog en pastoraal medewerker bij ziekenhuis AZ Monica in Deurne en Antwerpen.

Ambtenaren, managers, artsen of docenten: grijp eens wat vaker naar de gieter

Voor mij als ziekenhuispastor was het uitsterfbeleid niet om aan te zien, schrijft Kelly Keasberry. Na werktijd besloot ik tot een reddingsoperatie. Gewapend met een gietertje, een schaar en een emmer van de schoonmaker.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten verstommen, gaat je binnenwereld aan de gang

Stilte kan confronterend zijn. Als de geluiden van buiten zijn verstomd, gaat je binnenwereld aan de gang. Het is mij lang gelukt dat uit de weg te gaan, schrijft Anita Zeldenrust. Drukte is een statussymbool.

nd

In Amsterdam zit een witte duif klem. Hoe kan ik de vogel nog redden? Klimmend, via de regenpijp?

Wat doe je als je ziet dat er een vogel verstrikt is geraakt in een net? Op één-hoog? Tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Maar er is toch hoop.

George Harinck is rector magnificus aan de Theologische Universiteit Utrecht.

Laat kinderen weer sleutelteksten uit de Bijbel, de geschiedenis en de literatuur uit het hoofd leren

Het is ronduit zonde dat we tegenwoordig bijna niets meer uit ons hoofd leren. Want wat je niet bezit, kun je jezelf niet herinneren. Zorg daarom voor een goed gevulde binnenkamer, stelt George Harinck.

Hans Werkman

Bezwijkt in christelijke gedichten de poëzie 'onder de last van de boodschap'?

Lieddichter Ad de Besten was een meelevend christen, maar christelijke poëzie, moest dat zonodig? Hij las het werk van enkele christelijke dichters en constateerde dat dit wantrouwen geen nieuw voedsel heeft gevonden.

Bart Jan Spruyt is historicus en docent kerkgeschiedenis aan het Hersteld Hervormd Seminarium.

Nederlandse benadering van mensen met twijfels over hun gender wordt steeds meer bekritiseerd

Het beleid om jonge mensen met genderdysforie met puberteitsblokkers te behandelen, wordt in steeds meer landen herzien, ziet Bart Jan Spruyt. Hij betreurt dat die kentering bij Nederlandse politici niet doordringt.

beeld nd

Hoe maak je van duurzaam leven een vrolijke worsteling? We kunnen leren van Psalm 119

Duurzaam leven voelt soms als gerommel in de marge, ervaart Alexander Bosma. Het is makkelijk om het dan maar te laten, terwijl je ervan overtuigd bent dat het moet. Hoe maak je er toch een vrolijke worsteling van?