Al wekenlang wordt onze huiskamer gedomineerd door vakantie minnende tieners en hun (mobiele) accessoires. Ik ben al jaren geleden – weliswaar enigszins gefrustreerd – gestopt met pogingen de vakantie-invulling van ons kroost al te sterk te beïnvloeden, en eigenlijk bevalt me dat wonderbaarlijk goed. Dat passieve, bankhangende pubers op onze volwassen zenuwen werken, is uiteindelijk vooral ons eigen probleem. Zij zitten daar in het geheel niet mee.
Ik heb erop moeten leren vertrouwen dat het moment dat zij daar wel mee gaan zitten, doorgaans vanzelf wel komt in het leven van de opgroeiende mens. Wat dat betref..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
