‘Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ is een uitspraak die ik vroeger nogal eens te horen kreeg. Hoewel ik niet meer precies weet waarom dat tegen me werd gezegd, vermoed ik dat het iets te maken had met mijn zucht naar nieuw, spannend, uitdagend. Gewoon is maar saai.
In de jeugdzorg is de laatste jaren een beweging op gang gekomen om kinderen die niet meer thuis kunnen wonen, zo snel mogelijk uit de woon- en behandelgroepen te halen en door te plaatsen naar een gezin. Een gewoon gezin met gewone mensen. Gedreven door de overtuiging dat er kracht schuilt in het..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
