De verloren zoon, hoe zou dat verhaal er vandaag de dag uitzien?
Het verhaal van de verloren zoon is een van de mooiste gelijkenissen uit de Bijbel. Het loopt ook zo goed af. De vader staat elke dag op de uitkijk – en niet tevergeefs; na verloop van tijd, een stofwolkje aan de horizon, daar komt zijn zoon weer aan. En hij is berouwvol, hij beseft wat hij was kwijtgeraakt en wat hij zijn vader heeft aangedaan. Hij zegt zelfs dat hij de naam ‘zoon’ niet meer waard is.
De vader zegt: ‘Natuurlijk wel! Jij blijft altijd mijn kind.’ Zo kunnen ze elkaar weer in de armen sluiten en een groot feest vieren.
Tegenwoordig lijkt me de kans groter dat het anders zou gaan. Dat die zoon zou zeggen: ‘Luister eens pap, ik vind het prima om weer bij je terug te komen, maar we moeten wel even een paar duidelijke afspraken maken. Ik wil niet meer dat je zo boven op me zit. Ik heb ruimte nodig. En ik wil dat je niet meer van alles van me verwacht, maar dat je ook rekening houdt met míj, met wat ik wil, en dat je mijn gevoelens respecteert.’
