Rondom het proces over de aanslagen in Parijs kreeg ik een ander beeld van frontman Jesse Hughes

Het is deze maand zeven jaar geleden dat de terroristische aanslagen in Parijs plaatshadden, waaronder die op concertzaal Bataclan. Daar kwamen 89 mensen om het leven bij een concert van de Amerikaanse alternatieve rockband Eagles Of Death Metal. Drie moslimterroristen schoten hun automatische wapens leeg en bliezen zichzelf op. De beelden van concertgangers die via hoge ramen naar buiten klauterden en aan de gevels hingen, getuigenissen van bezoekers die zich voor dood hielden op de met bloed besmeurde zaalvloer maakten een onuitwisbare indruk.

Over de merkwaardige lotgevallen van de band, die het nummer ‘Kiss The Devil’ speelde toen op vrijdagavond 13 november 2015 de eerste schoten klonken, schreef ik al eens een muziekcolumn. Frontman Jesse Hughes, nu vijftig, gold als een controversiële rocker die alle clichés over rock-’n-roll hoogstpersoonlijk leek te bevestigen.

Toch kreeg ik dit jaar een heel andere indruk van Hughes, rondom het proces tegen twintig verdachten van betrokkenheid bij de aanslagen.

Deze twintig stonden in mei in Parijs terecht. Hoofdverdachte was de naar België gevluchte Salah Abdeslam, nu 33. Hij is van de zelfmoordterroristen die tegelijkertijd aanslagen pleegden op de concertzaal, verschillende cafés en restaurants en het nationale voetbalstadion, de enig..

Advertentie

Columns

Digitaal afslanken door de mailbox goed op te schonen: waarom niet?

Het heeft zin de mailbox dagelijks óf rigoureus op te schonen, vindt Gerard ter Horst. ‘De gedachte dat je de mail ooit nog nodig hebt, is op de keper beschouwd absurd’.

De EO had de kern te pakken. Maar ondertussen sijpelt het geloof tussen onze vingers weg

Zonder God kun je prima leven, maar op de existentiële momenten van het bestaan is het wel eenzaam, schrijft Wim Dekker. Misschien is het tijd voor een nieuwe EO-conferentie over ‘De boodschap en de kloof’.

Refo’s neerzetten als afhakers in Nederland? Dat is onwelwillende framing

‘Vergis ik mij, of zien wij geregeld pogingen om de zogeheten ‘refo’ te problematiseren, zo niet te dramatiseren?’ schrijft Bart Jan Spruyt. ‘Ik ken nogal wat refo’s, en ze komen op mij maar zelden over als afhakers.’

Rondom het proces over de aanslagen in Parijs kreeg ik een ander beeld van frontman Jesse Hughes

Het is deze maand zeven jaar geleden dat de terroristische aanslagen in Parijs plaatshadden, waaronder die op concertzaal Bataclan, schrijft Gerard ter Horst.

Hak Groningen los, dan drijft het naar de Noordpool, zei Onno Ruding (CDA)

In Noord-Nederland groeit het extremisme, blijkt uit onderzoek. Gelukkig zijn corona-complotdenkers die een aanslag plegen op een journalist, zoals in Groningen gebeurde, wel van een andere orde dan de onrust over gasbevingen en windmolens.

Neem je hart voor lief, maar dat betekent niet dat je het altijd moet volgen

De tekst ‘follow your heart’ bezorgt relatiecoach Cocky Drost kromme tenen. Te vaak zijn er relaties kapot gegaan door mensen die hun hart volgden. Maar negeren wat je voelt? Dat kan ook niet.

Ik blijf mijn kinderen van alles geven, ondertussen weet ik dat er ook voor mij wordt gezorgd

Juist de kiem van het kunnen ontvangen wordt in de kindertijd gelegd. Daarom blijft Roeland van Mourik zijn kinderen graag van alles geven en ondertussen weet hij dat er ook voor hem wordt gezorgd.

Is iets pas goed als het schuurt? Schuren om te schuren lijkt me een vreemd principe

Qatar schuurt, acties van klimaatactivisten ook, en een goede vriendschap kan ook niet zonder schurende kant. Maar als schuren een doel op zich wordt, staat de provocatie centraal, schrijft Almatine Leene.

Slepen met zakjes potgrond? ‘Ik ben bekeerd. Ik wil er niet meer mee gezien worden’

Het veen in potgrond stoot veel CO2 uit. Wereldwijd wel vijf procent van de uitstoot. Er wordt al jaren gepraat dat het anders moet. Maar tot afgelopen vrijdag gebeurde er weinig, schrijft columnist André Zwartbol.

meer 'columns'

Meest gelezen

‘Beste Ger Gem…’ Mariët Baaij schreef een brief om haar reformatorische opvoeding te verwerken

Sela-lied over overleden geliefden raakt gevoelige snaar. ‘Juist als je samen bent, valt die lege stoel op’

Nederlandse megakerk verkeert in enorme crisis: ‘Er zijn alleen maar verliezers’

Ik begon mij tijdens de kerkdiensten af te vragen: ‘wat als alles hier een leugen is?’

Wonen in je eigen koffiezaakje; zij doen het. ‘Op zaterdagavond eten we met het gezin in de winkel’

De dochters van Jorge en Hadewijch gaan het klooster in. ‘Ik heb een roeping, huilde ik’

Wat als de energierekening van de kerk explodeert? Er is een oplossing, maar die doet wel pijn

Waarom de Gereformeerde Gemeenten zo slecht tegen kritiek kunnen