Hoop achter tralies
Wilfred Kols uit Culemborg stapt zaterdag in het vliegtuig om honderden gevangenen te bezoeken in Jakarta, op Bali en op Ambon: zijn eerste Indonesiëreis sinds 2019, toen de coronapandemie uitbrak. ‘We gaan zevenhonderdvijftig bijbels en hulppakketten uitdelen in Indonesië! In september kwam een moderne, nieuwe vertaling uit in de Ambonese spreektaal, in opdracht van de Protestantse Molukse kerk. Dit is de taal van het hart, die dichtbij gewone mensen ligt.’
In Culemborg is het al een beetje Kerst: in huize Kols knispert een sfeervol haardvuur, al is het dan op de TV. In de hal staat de Molukse vierkleur, rood-wit-groen-blauw. Hij zet meteen koffie. Kols is breed en gespierd, in zijn oude leven ging hij het gevecht niet uit de weg. Mij geeft dat als pennenlikker wel een veilig gevoel, als ik naast hem loop. Strijdbaar is hij nog volop, maar nu geestelijk. Wilfred is gelukkig getrouwd en vader van drie kinderen van 11, 8 en 5. ‘Zij hebben laatst aan tafel bij het eten spontaan voor mij gebeden, dat ik de goede mensen zou ontmoeten en ze kan helpen en vertellen over Jezus.’ Het raakt hem opnieuw.
