Onze tijd kenmerkt zich door traagheid
Onze tijd kenmerkt zich door traagheid. Dat is mogelijk een stelling die vreemd aandoet. Het dominante beeld is eerder tegenovergesteld. Is ons leven niet juist een gehaast leven? Je hoeft de krant maar open te slaan en krijgt de indruk dat geen generatie gevrijwaard blijft van overspannenheid of een burn-out. Als iets ons bestaan kenmerkt dan is het toch veeleer gejaagdheid dan traagheid? In de tijd van de postkoets ging de tijd langzaam en was het leven overzichtelijk, maar ónze tijd – zo gaat het verhaal – is dynamisch en dát maakt ons leven complex. Alles en iedereen wordt opgenomen in de vaart der volkeren; wie wil overleven moet wendbaar en energiek zijn in een wereld waarin velen de golfslag van de strijd om het bestaan te machtig dreigt te worden. Nee, als onze tijd aan iets behoefte lijkt te hebben, dan uitgerekend aan vertraging!
één van de zeven hoofdzonden
Wat daarvan te denken? De traagheid waarop ik doel, is één van de zeven hoofdzonden. Anders dan het woord doet vermoeden, uit deze ondeugd zich niet alleen in zichtbare luiheid en loomheid, maar kan ze ook schuilgaan onder een koortsachtige handel en wandel. Traagheid heette in de middeleeuwen acedia. Dit Latijnse woord gaat terug op het Griekse akedeia dat ‘zonder zorg’ betekent. Dit is een geesteshouding van onverschilligheid, achteloosheid en verveeldheid. Andere typeringen zijn apathie, inertie en indolentie. Wie de zaak op scherp wil zetten, spreekt van liefdeloosheid. Dat is althans precies wat de dichter..
