Slapeloze nachten bezorgen ze mij; dochters die de wijde wereld in gaan. Soms letterlijk op duizenden kilometers afstand, soms slechts tien kilometer bij mij vandaan. Zij wuiven het weg, ik maak me te druk, er zal heus niets gebeuren. Ik ben weleens jaloers op dat vertrouwen, hun zelfverzekerdheid en de open mind waarmee ze de wereld tegemoet treden. Het brengt ze op plaatsen, bij mensen en in situaties die hun wereldbeeld verrijken. Ze zijn nu op een leeftijd dat ze los kunnen lopen, maar ik bid nog dagelijks voor hun bescherming. Wie verantwoordelijkheid draagt voor kinderen zal die bezorgdheid vast herkennen. Want er bestaan roofdieren die het op je kind hebben gemunt.
..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
