Ik had het niet helemaal goed begrepen, zei de bewaker van het Van Gogh-museum, toen ik woensdag het schilderij ‘De geknielde spierman’ als een halter boven mijn hoofd hield. Ik vertelde hem van de actie waaraan zijn museum meedeed. Hij zei toen iets over mentale gym, en dat wat ik deed echt niet mocht, maar toen stond ik al in handstand naast ‘De Aardappeleters’. Hoezo ‘een andere blik’, zei ik.
Ik pakte de ‘Gipsen vrouwentorso’. Handig, die dikke randen van zo’n schilderij. Dat houdt makkelijk vast. Ik had inmiddels zweethanden. De bewaker was sprakeloos en wist niet zo gauw wat hij moest doen. Hij pakte z’n telefoon. Ondertussen gebruikte ik de rugleuning van een bankje - ‘Niet op zitten’ - om mijn hamstrings op te rekken. De paniek bi..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
