Het straatje waar ik woon is oud en knus: van het kaliber dunne muren, goede buren. Ieder jaar hangt een groepje kerstversiering op - de een heeft de lampjes, de ander de boxen en bij nog een ander mag het verlengsnoer door de bus. Zo galmen er dagenlang gezellige liedjes tussen de huizen. Voorbijgangers neuriën, fluiten, doen een huppeltje op Mariah Carey.
Tot afgelopen kerstavond, half negen. Ineens klonken er geweerschoten. Ratata! Ratata! Er was gestamp, gebeuk, mannen riepen bevelen naar elkaar. Er ontplofte iets, iemand gilde. Buren kwamen hun voordeuren uit, klopten op de ramen. Hoor je dat? Heb jij ...? Ik niet! Maar wie ...?
Tot iemand de verlossende vraag stelde: had een van ons de oorlogsfilm De slag om de Schelde aange..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
