De ‘klimmuur’ in de tijdelijke zaal van de Tweede Kamer komt tot zijn recht. De modderkluiten op de wand achter de spreker houden zijn of haar woorden dicht bij de grond. Het aardse decor relativeert hoogdravende taal, verhullend ambtenarenvocabulaire, gebakken lucht of valse voorstellingen. Grond is grond, we kunnen er veel mee, maar nooit méér dan wat ons gegeven is, waarschuwt de muur. Hij herinnert ons aan het naakte bestaan, dat ons allemaal kan overleveren aan de elementen.
Het past bij deze fase van onze parlementaire geschiedenis, met alle problemen die geen politieke oplossing krijgen. De tijdelijkheid van de zaal waarvoor Jos de Putter zijn kunstwerk maakte, biedt perspectief. Laten we hopen dat het parlement, eenmaal teru..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .