‘Ik heb er gewoon niks mee, met geloven en zo.’ Hoewel de boodschap van onze zoon me ruim twee jaar geleden diep verdrietig maakte, had ik gedacht dat ik mezelf spoedig zou herpakken. Dat ik omhoog zou blikken, zou kunnen overgeven, in de wetenschap dat God met ieder persoon een eigen weg gaat. Want een moeder hoeft geen middelaar te zijn, dus kom op, heb lief, laat los. Maar dat de keuze van onze tiener een desastreuze uitwerking zou hebben op mijn éigen geloof, zag ik op geen enkele manier aankomen. Suizebollend lamgeslagen, met diep vanbinnen een opdringerige stem: is het allemaal wel waar, God en Jezus, het verhaal van ‘Hij voor mij’?
andere wegen
Lange..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .
