Voetbal is alleen nog leuk als de underdog het van de mammon wint
Ha, er is weer iets waarover we ons zonder omhaal boos kunnen maken! De komst van een Super League in het voetbal. Twaalf grote clubs willen in een eigen Europese supercompetitie gaan spelen. Het zijn niet per se de rijkste. Paris Saint-Germain en Bayern München zijn er (nog) niet bij. Het zijn de arrogantste. Het is de zelfgenoegzaamheid van veel geld. Voor Barcelona-Manchester United of Liverpool-Real Madrid kun je tv-rechten in Azië en Amerika verkopen. Maar er is dan vanuit de nationale competities geen toegang meer tot de Champions League. Die wordt onthoofd.
Meteen ook maar weer relativeren: de Champions League is ook allang voorspelbaar en de tegenstoot van de internationale voetbalbonden, om de Super League-clubs uit de nationale en Europese competities te knikkeren, lost niets op. Dat is de arrogantie van de monopolist.
Voetbal is alleen nog leuk als de underdog het van de mammon wint, zoals toen Leicester – qua spelersbudget op dat moment de nummer zeventien van Engeland – kampioen werd in 2016. Of als het geld niet de spelverdeler is, zoals bij een EK of WK. Vanaf 11 juni is het weer zover, voor ‘onze jongens’ op 13 juni. Maar dit EK is alweer de helft minder leuk omdat Ierland er niet bij is, dus ook de Ierse supporters niet, die serenades zingen op straat en voor een baby in de metro slaapliedjes fluisteren. Ik ben voor EK’s waar het gastland en Ierland altijd meedoen. De rest maakt me niet uit.