Misschien is het een idee om te proberen het leven van de gewone orthodoxe gereformeerde te begrijpen

Op een of andere manier heeft zich het wonderlijke idee in mij vastgezet dat vogelhuisjes voor vogels van een bepaald formaat zijn. En dat eksters, ook al passen ze erin, daar buiten vallen.

De twee minuten stilte op de Dam zijn ook voor de duizenden moeders die na 1945 in rouw achterbleven. Een van hen was mijn overgrootmoeder, Janna Kort-Groenendal (1885-1958) uit ‘t Zandt in Groningen.

Het wordt opnieuw een andere 4 mei dan we gewend zijn. Maar digitaal kun je door heel Nederland bloemen achterlaten bij monumenten en stil staan wat mensen elkaar kunnen aandoen.

Vraag je je wel eens af waarom mensen in nood altijd om hun moeder roepen en om niemand anders? Waarschijnlijk omdat zij in onze meest kwetsbare periode voor geborgenheid en veiligheid zorgde.

In het voorjaar word ik altijd wat ongeduldig: het duurt zo lang, voordat alles groen is, ‘in het blad’, voordat de lente als voltooid kan worden beschouwd.

Het is een flard, meer niet. Als iemand Leo Vromans regels citeert: ‘Kom vanavond met verhalen, hoe de oorlog is verdwenen’, dan hoor ik alleen dat ‘verdwenen’. Een column van George Harinck.

Koningsdag 2021. De koning was jarig en wij hadden geen vlag en geen oranje kleding. Er was niks, toen ging ik fietsen en was er eigenlijk overal van alles. Lang leve het burgerinitiatief.

Zesentwintig letters en een plukje leestekens – daar moeten we het in onze taal mee doen. We zijn er ook zo aan gewend dat we niet meer opmerken wat we missen. Totdat je in een andere taal op een leesteken stuit.