Wie de debatten in de Tweede Kamer over de aanpak van de coronacrisis de afgelopen weken volgde, zag vaak de lelijke kant van politiek. Ministers die in de vuurlinie van de coronacrisis staan, worden op hoge toon ter verantwoording geroepen en moeten door het stof. Want in campagnetijd zijn sommige lijsttrekkers wanhopig op zoek naar een quote die het achtuurjournaal haalt. Ophef verkoopt. Wie zendtijd wil krijgen, moet ergens heel erg tegen of ‘woedend’ zijn.
Hoe ga je daar als kandidaat-Kamerlid mee om? In campagnetijd word je immers meteen geconfronteerd met de regels van het spel: de politicus met een constructief en genuanceerd verhaal maakt weinig kans op een plekje aan de tafel van Op1. Er is weinig geduld voor..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .