Een tijdje heb ik boodschappen voor haar gedaan – evenals anderen trouwens. Ze had een zwakke gezondheid en het risico werd te groot dat er corona bij zou komen. Ik vroeg haar zo precies mogelijk te mailen wat haar wensen waren: merk, omvang, type, smaak. Want o, wat staat er veel in de supermarkt. Zo veel soorten brood en kaas. Oneindig veel smaken in drankjes en sausjes.
Een leven in boodschappen. Ik had het me nog nooit zo gerealiseerd. Maar ieder mens maakt zijn eigen route door de supermarkt; pakt precies deze of die soort thee, om vervolgens dat ene melkproduct in het karretje te leggen. Nadenken is vaak niet nodig. Handen grijpen al naar de bekende plek in het schap voor het brein erbij stilstaat.
Als je afhankelijk bent van anderen..
Meld u aan voor onze nieuwsbrief en lees dit artikel gratis
Bij het aanmelden gaat u akkoord met onze privacyverklaring en de algemene voorwaarden .