Reacties op de unieplannen van RPF en GPV. 'Te vroeg, te laat, te verregaand, te voorzichtig.'

Een juiste stap op het juiste moment? Of te vroeg, te laat, te verregaand of te voorzichtig? En: wie trekt nou eigenlijk aan het langste eind?

G. van Leijenhorst, oud-staatssecretaris van onderwijs (CDA):

,,Het is niet goed dat partijen die eigenlijk bij elkaar horen, onafhankelijk van elkaar te werk gaan. Zeker tegenover de buitenwacht kun je dat niet verantwoorden. Ik vind het daarom een positieve ontwikkeling, al had de SGP er ook bij moeten zijn. Als ik een advies mocht geven, zou ik zeggen: wacht niet te lang met het vormen van één partij. Als het te lang duurt, gaat de fut eruit of wordt de achterban ongeduldig. De vrees voor een 'bloedgroepenstrijd' lijkt me ongegrond; de verschillen zijn niet zo groot tussen RPF en GPV.''

Martin Ros, schrijver, ex-katholiek, ex-uitgever:

,,RPF en GPV gaan een slecht avontuur tegemoet. Het zijn twee heel uiteenlopende richtingen. Het GPV is een eigen wereldje met zijn kerk, organisaties en Schooldag. Die mensen herken je op straat, hebben heldere contouren. Maar de RPF... Wat is dat nou eigenlijk? Het is een verzamelplaats, een hulpbehoevende groepering, een rare, draaierige groep. Het is niet precies duidelijk wat hun gereformeerdendom inhoudt. Ze staan overal tussenin. De leiding van het GPV is onbesmettelijk, met de RPF'ers is altijd wat aan de hand. De samenwerking komt sneller dan ik had verwacht. Jammer, de RPF is een zwakke partner. Het GPV wordt er slechter door, de RPF wint er heel veel mee. Het GPV is tenminste nog een klare groepering. Laten we die laatste klare puntjes behouden.''

Henk Medema, uitgever en publicist:

,,De unievorming geeft aan dat het kennelijk toch moeilijk is beide partijen aan elkaar te smeden. Dat geeft te denken. Eigenlijk zou je christelijke politiek moeten kunnen voeren zonder al die partijgevoeligheden. Aan de basis is - denk ik - behoefte aan één partij. De achterban vindt die grondslagdiscussie onbegrijpelijk en het duurt misschien zelfs geen decennium meer en dan begrijpt niemand meer iets van die discussie. Ik geef de voorkeur aan één partij en ik hoop dat dit een eerste stap daar naartoe is. Dat die partijen zo langs elkaar heen hebben gewerkt, is volstrekte onzin.''

Aad Wagenaar, oud RPF-kamerlid:

,,Het is een positieve ontwikkeling. De beide partijen gaan profiteren van elkaars kennis en bekwaamheden. Dat is ook nodig, want de politiek is een ingewikkelde materie. Het is ook signaal dat in alle versnippering toch eenheid mogelijk is. Ook al is het geen federatie, ze worden er alleen maar sterker door. Dat is het belangrijkste, dat ze naar buiten toe laten zien dat ze voor dezelfde zaak staan. En daarnaast is het getalsmatig positief. RPF en GPV hebben wel accentverschillen, maar dat kan elkaar in de Unie alleen maar versterken. Kennelijk is het nog niet zover dat partijen in elkaar kunnen opgaan, maar je moet ook geen dingen forceren.''

Meindert Leerling, oud-voorzitter van de RPF-kamerfractie:

,,Bij mijn afscheid van de Tweede Kamer (in 1994, red.) heb ik de wens uitgesproken dat de RPF voor 2000 niet meer zou bestaan. Dit is een belangrijke stap. Je moet samen doen wat je kunt doen. Dat levert stemmenwinst op, maar nog veel belangrijk is dat de verdeeldheid onder christenen daarmee weer een beetje wordt ingeperkt. Ik heb begrip voor de aarzelingen, je moet ook niet gaan forceren. Maar ik kan me niet voorstellen dat als je ontdekt dat je meer gemeen met elkaar hebt dan je ooit had gedacht, je op den duur niet één partij vormt.''

L. van der Waal, oud-europarlementarir (SGP):

,,Ik vind het een positieve ontwikkeling. De partijen hebben al eens uitgesproken dat ze hun eigen karakter willen bewaren en via een unie kan dat. Het gezamenlijke optreden binnen de Unie kan het geluid in het politieke optreden versterken. Het lijkt me geen logische consequentie dat de afstand tot de SGP groter zal worden. Ook in Eurofractie niet. Nu werken we samen met drie partijen, straks met twee. Waar je krachten kunt bundelen om zo de christelijke politiek beter tot zijn recht te laten komen, moeten je dat doen.''