Burgemeester: Berlijn is arm maar sexy
Het Constitutioneel Hof in Karlsruhe heeft gisteren besloten om de hoofdstad niet financieel te helpen. Het besluit was een grote domper voor burgemeester Klaus Wowereit. De SPDer kondigde gelijk bezuinigingen aan, vooral op ambtenaren en allerhande sociale en culturele projecten.
Sinds de deling in de Koude Oorlog leeft Berlijn op te grote voet. West-Berlijn gold als de ,,etalage van het Westen, kreeg de helft van de begroting door de West-Duitse regering in Bonn betaald. Ondernemers ontvingen grote belastingvoordelen als ze zich in West-Berlijn wilden vestigen.
Ook Oost-Berlijn, de hoofdstad van de voormalige DDR, kreeg van Erich Honeckers socialistische regering flinke subsidies. De rest van de Oost-Duitsers keek altijd met een mengeling van haat en nijd naar de grootstad aan de Spree.
Na de vreedzame Oost-Duitse revolutie in 1989 werd de gedeelde stad weer herenigd. Opeens had de stad drie operas, drie universiteiten, twee dierentuinen, meer dan zestig orkesten en tientallen musea. Ook moesten honderdduizenden sociale woningen dringend worden gerenoveerd.
Bijkomend probleem was de totale ineenstorting van de Oost-Duitse industrie. West-Duitse bedrijven kochten voor een appel en een ei de concurrentie aan de andere kant van de Berlijnse Muur op. Vaak waren de logge Oost-Berlijnse bedrijven niet staat op de nieuwe, vrije markt te concurreren. Ze waren op industriële productie en niet op dienstverlening gericht. Omdat belastingvoordelen wegvielen kregen ook West-Berlijnse ondernemingen het moeilijk.
Na 1990 veranderde Berlijn in een razendsnel tempo. De stad kreeg een flinke opknapbeurt en groeide weer aan elkaar.
Honderdduizenden Duitsers en buitenlanders stroomden naar de hoofdstad. Alles veranderde, behalve de lokale politiek. Die bleef hetzelfde.
Net als in het oude West-Berlijn regeerde een politieke kaste van CDU en SPD de stad naar goeddunken. Vriendjespolitiek, corruptie en mismanagement waren aan de orde van de dag.
Vijf jaar geleden werd de Berlijnse luchtbel doorgeprikt. De toenmalige partijleider van de conservatieve CDU, Klaus-Rüdiger Landowsky, was tegelijkertijd chef van de Berlin Hyp. Via deze bank, eigendom van de Berlijnse Senaat, gaf hij ongedekte hypotheken van miljarden euros aan politieke vriendjes.
Toen de Berlin Hyp, en in haar kielzog de complete Berliner Bankgesellschaft, in 2001 financieel over de kop ging, werden Landowsky en diens vriend burgemeester Eberhard Diepgen meegezogen.
Inmiddels is Landowsky veelvuldig aangeklaagd. Hij ontvangt echter nog steeds maandelijks bijna tienduizend euro als afvloeiingsregeling.
Feestvarken
Diepgen werd opgevolgd door de vrij onbekende SPD-politicus Klaus Wowereit, die van zijn homoseksualiteit geen geheim heeft gemaakt. Vanwege zijn wilde nachtleven wordt Wowereit inmiddels beschouwd als het grootste feestvarken van de Berlijnse republiek. Onlangs verklaarde hij: ,,Berlijn is arm, maar sexy.
Het Grondwettelijk Hof in Karlsruhe draaide dat om. ,,Berlijn is zo sexy omdat het niet arm is, aldus vice-voorzitter Wilfried Hassemer. De rechter vindt dat Berlijn geen extreem begrotingstekort heeft. Hij raadde de stad aan een hogere bedrijfsbelasting te heffen, duizenden sociale woningen te verkopen en op de hoge culturele uitgaven te bezuinigen.
De CDU vindt dat Wowereit te weinig doet om de financiële malaise van de metropool aan te pakken. Deze wil na de recente verkiezingen weer met de postcommunistische Linkspartei regeren. De burgemeester: ,,Ik verwachtte niet dat de rechters in Karlsruhe me een grote geldkoffer mee naar Berlijn zouden geven